Boy - 2016 by Anita Vermeeren

Portrait in charcoal / mixed media
125x200cm

Vermeeren groeide op te midden van het Brabantse platteland met braakliggende akkers, tuinen vol kleurige bloemen en statige boslandschappen. Een natuurbeeld dat ieder seizoen van gezicht verandert. Bijvoorbeeld in november, wanneer de akkers nat zijn en een zwaar doorgeploegd spoor bevatten. Het doet denken aan de donkere landschappen die Vincent van Gogh in Brabant maakte. En zo ook de lentebloesem of de zonnebloemen in de zomer. Vermeeren verbeeldt de ziel van dit landschap op het doek, het is voor haar pure emotie. Ze gebruikt daarbij een veelvoud aan olieverf of laat een landschap ontstaan uit een lijnenspel in houtskool of balpen.

Naast het landschap en bloemen is ook het portret een terugkerend thema in het werk van Anita Vermeeren. De vraag wat je kunt verbeelden in een portret fascineert haar: portretten kunnen raken en vragen oproepen. Ze zijn als het ware een interactie tussen de kijker en de geportretteerde. Maar ook gaan ze een verstandhouding aan met de kunstenares zelf. Wanneer Vermeeren een reeks van haar fresco’s met profeten in het atelier heeft staan, voelt ze hun aanwezigheid. De profeten brengen wijsheid, raad en begrip. Ze zijn een verbinding tussen goed en kwaad. Wanneer ze haar atelier verlaten, voelt ze letterlijk een leegte en stilte.

Houtskool- of balpenschetsen spelen de laatste jaren een belangrijke rol in het werk van Vermeeren. Deze schetsen waren er altijd al als voorstudie, maar zijn uitgegroeid tot een zelfstandig medium. Ze zijn primair: een krachtige basis die een licht-donkerspel met zich meebrengt. De ene streek lokt de andere uit: het is als het ware een kettingreactie die spontaan ontstaat zonder plan vooraf. Het resultaat komt voort uit het proces. Vaak zie je haar schildertechniek terug in de schetsen en andersom is de tekendrift onderdeel van de schilderijen. Tekenen en schilderen zijn voor Anita Vermeeren krachtig met elkaar verweven.